Kablolu kanallarda izleyecek bir şey bulamama sıkıntısı benim için yazın farklı bir boyuta taşınıyor. Bir yanda klişe yaz dizileri diğer yanda yine birbirine bağırıp çağırarak laf anlatmaya çalışan insanların olduğu tartışma programları. Bu programları gördükçe hayatımdan neredeyse çıkardığım kablolu yayınların neden eksikliğini hissetmediğimi bir kez daha hatırladım.
Yazın akşam evde izleyecek bir şey bulamadığım günlerden birinde babamın daha önceden paylaştığı 32. Gün programının Vehbi Koç belgeselini izlemek aklıma geldi. 1901 yılında Ankara’da doğan Vehbi Koç’un hayat hikayesi kendisiyle yapılan röportaj ile o kadar zengin ve sürükleyici bir şekilde anlatılmış ki bir saatlik belgeseli tek solukta izledim. Gençlik yıllarında ticarete olan ilgisiyle birlikte açtığı küçük bir bakkal dükkanından 1937’de özel sektörde kurulan Türkiye’nin ilk anonim şirketine, daha sonra da 1963’de yine Türkiye’nin ilk holdingini kurmaya uzanan başarılarla dolu bir iş hayatı hikayesi. Bunun yanında ülkesine ve insanına yaptığı sayısız yatırım ve karunlar gibi zengin olmasına rağmen sürdüğü mütevazı hayat. Vehbi Koç’un hikayesinde şaşırdığım ve hayran kaldığım birçok nokta oldu. Ancak beni bir o kadar etkileyen bir diğer şey ise 32. Gün belgeselinin kalitesiydi. 1992 yılı yapımı belgesel günümüzdeki yabancı yapımlara taş çıkartacak bir kaliteye sahipti.
Vehbi Koç belgeselinin kalitesinden o kadar etkilendim ki ertesi gün yine bir 32. Gün yapımı olan Sakıp Sabancı belgeselini izledim. Sakıp Sabancı ile yapılan röportajın ses kalitesi biraz sorunlu olsa da yine anlatım ve görseller sizi zamanda bir yolculuğa çıkarıyor. İzlerken Türkiye’nin ticari tarihine ve bu değerli iki iş insanının hayat felsefesine dair birçok şey öğreneceğiniz bu belgeseller, bir yandan da size günümüz Türk televizyonlarında pek de rastlanmayan eğitici ve öğretici yapımlarının eksikliğini hissettirecek. ~n
