Bu hafta hikayesine ve kendisine hayran olduğum bir kişi tanıdım: Ayta Sözeri.
Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda “açıkhava gazinosu” konseptiyle ilk kez canlı olarak dinlediğim Ayta Sözeri; kendisini ilk kez ortaokul yıllarında “kadın” gibi hisseden, evinden “kibarca” kovulan, sonra da 20’li yaşlarında cinsiyet değiştirme operasyonu geçiren, son yıllarda dizilerde ve ekranlarda gördüğümüz trans bir birey.
Kendisiyle inanılmaz ölçüde barışık olan Ayta Sözeri, sahnede işine verdiği özenle herkesi kendisine hayran bıraktı. “Saat 12’den sonra şarkı söylemek yasak, ama yasakları delince daha da güzel oluyor.” diyerek 40 dakika daha sahneden inmemesini, hem kendi hüzünlü geçmişine hem de toplumumuzdaki bazı kısıtlayıcı uygulamalara ince bir dokundurma olarak yorumluyorum. “Kadın olabilmek için önce para biriktirmem lazımdı” demecini okuduktan sonra haliyle biraz da cinsiyet değiştirme operasyonunu araştırdım: erkekten kadına operasyon 7 bin ile 24 bin dolar civarındayken; kadından erkeğe operasyon ise 50 bin dolardan fazla tutuyormuş. Bilim her ne kadar ilerlese de, para yine belirleyici konumda sanırım. --e
