Pizzasıyla, makarnasıyla, tarihiyle, sahilleriyle ve birbirinden güzel şehirleriyle insanda tarif edilemez güzel hisler yaratan İtalya’da 25 Eylül’de genel seçim gerçekleşiyor. Ve İtalya’nın, 2. Dünya Savaşı’ndan sonra ilk kez aşırı sağ kanattan bir lideri seçeceği Avrupa gündemini meşgul ediyor. Aşırı sağın bu temsilcisi ise, “Mussolini, her ne yaptıysa İtalya için yaptı” diyebilecek kadar ileri gidebilen, tabiri caizse neo-faşizm sinyalleri veren bir lider. İsmi Giorgia Meloni. Kendisi, birçok aşırı sağcı lider gibi, göçmenlere, kürtaja, LGBT lobilerine karşı. (Tabii ki, ağır bir Katolik olduğunu tahmin etmişsinizdir!) Cinsiyetçi söylemlerden kaçınmak istesem de, ne yazık ki bu denli radikal söylemleri bir kadın liderden duymak beni şaşırtıyor. Geçmiş yazılarımızdan hatırlayabileceğiniz üzere, özellikle kadın liderlerin pandemi sürecinde ne kadar sağduyulu yönetimler sergilediğini biliyoruz. Belki de bu sebepten, görece daha duyarlı olmasını beklediğim bir hemcinsime şaşırıyorum.
Kazandığında Meloni, İtalya’nın ilk kadın başbakanı olacak. Bir kadın olarak buna sevinmem gerekirken, tek düşündüğüm dünyanın her geçen gün daha muhafazakâr bir hal aldığı oluyor. Sözüm ona bilgiye ve dünyaya erişimin bu kadar kolay olduğu günümüzde, insanların daha özgürlükçü, daha demokratik olması gerekir diye düşünürken, nasıl oluyor da insanlar zamanında Trump’ı ya da Putin’i seçiyor; nasıl şu an Brezilya’yı homofobik bir lider olan Bolsonaro, Polonya’yı kürtaj karşıtı Duda, Macaristan’ı ırkçı söylemlere sahip Orban yönetiyor, inanmak istemiyorum. Dolayısıyla, şimdi İtalya gibi Avrupa’nın tam göbeğinden bir ülkenin de sağ uca kayması beni oldukça düşündürüyor, hatta bir noktada korkutuyor.
Korkumda da pek yalnız olmasam gerek ki, Avrupa Birliği sözcüsü bile, daha seçimler sonuçlanmadan sopayı göstererek hoşumuza gitmeyen aksiyonlar cezasız kalmaz beyanında bulunmuş! İtalya’nın pandemi sonrasında Avrupa Birliği’nden aldığı 200 milyar avroluk kurtarma fonu seçimden nasıl etkilenir, bu yeni lider ve yeni İtalya politikası, “tamamen duygusal” olan Avrupa Birliği dengesini nasıl şekillendirir, işte bunları hep zaman gösterecek. ~e
