Bu hafta sizinle bir gözlemimi paylaşmak istiyorum. Bildiğiniz gibi birkaç haftadır kendimizi yoğun bir haber akışı içinde bulduk. İzmir depremi, arkasından Amerikan başkanlık seçimi, en yakın zamanda da Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak’ın sosyal medya üzerinden istifası… Demirbaş Koronavirüs gündeminden bahsetmeme gerek yok zaten. Her gelişme sonrasında farkettim ki Whatsapp gruplarında resmi görünümlü belgeler ve ses kayıtları dolaşmaya başlıyor. Bu belgeler nereden sızıyor, gerçekten resmi mi, kimler bu ses kayıtlarını doldurup milletle paylaşıyor hiçbir fikrim yok. Ama neden bahsettiğimi çok iyi bildiğinizi düşünüyorum. Özellikle de o ses kayıtları! Komedyen ve oyuncu Aslı İnandık’ın o Whatsapp ses kayıtlarını gönderen kişi tiplemesini izlemediyseniz mutlaka izleyin. Bence çok isabetli bir tipleme yaratmış. 😄
En son geçen hafta Berat Albayrak’ın istifası sonrasında birkaç tane ses kaydı geldi. Kayıtlardan biri özgüven dolu bir sesin “Haber onaylandı, doğrudur…” demesiyle başlıyor ve yeni Hazine ve Maliye bakanının Ersin Özince olacağını söylüyor. Bir saat geçmeden ikinci bir ses kaydı geldi: bu kayıt ise daha önceki bilginin yalan haber olduğunu söyleyip asıl yeni bakanın Adnan Bali olacağını söylüyor ve resmi görünümlü bir belge ile iddialarını desteklemeye çalışıyor.
Bu bir süredir devam eden Whatsapp muhabirciliği akımının iki nedeni olabilir diye düşünüyorum. Ya gerçek haberciler işlerini doğru düzgün yapmıyor (veya yapamıyor) ve halkın Türk haberciliğine güveni kalmadı, o yüzden iş başa düştü deyip herkes kendi haberlerini kendi yapıp paylaşmaya başladı, ya da herkesin içinde bir muhabir olma hayali varmış, ve sosyal medya ve akıllı telefonlar sağolsun herkes bu hayalini gerçekleştirmeye başladı!
Bir yandan da merak ediyorum acaba bu davranış genel bir trendin bir parçası olabilir mi diye. Kimsenin kendi işini yapmayıp başka işlere bulaştığı bir düzen. Bir nevi “ne iş olsa yaparım abi” düzeni. Şu instagram paylaşımı durumu güzel özetlemiş:
Özellikle de “mühendis arkadaşım bankacı olmuş” kısmını okuyunca ve İzmir depremi sonrası inşaat sektörüne dair ortaya çıkan gerçekleri de düşününce insan sormadan edemiyor: Bu ülkede insanlar istemedikleri için mi kendi işlerini veya mesleklerini yapmıyorlar yoksa yapmalarına fırsat tanınmadığı için mi yapamıyorlar? ~n
